Considerations To Know About آبله مرغان سر سفید

Considerations To Know About آبله مرغان سر سفید

Blog Article

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان دکترتو مشاوره بگیرید.

اگر از ابله مطمین هستید باید اسیکلوویر خوراکی و موضعی طبق تجویز پزشک استفاده کنید

از زمانیکه واکسن آبله مرغان در دسترس قرار گرفت، بررسی ها همواره سالم و موثر بوده اند. عوارض جانبی عموما ً ملایم بوده و شامل قرمزی, درد، تورم کم و نادری بوده.

افرادی که در معرض خطر ابتلا به عوارض ناشی از آبله مرغان هستند، عبارتند از:

بهترین پماد برای تسکین خارش ایجاد شده از آبله مرغان روی پوست کودکان استفاده از یک پماد موضعی مانند وازلین، لوسیون کالامین یا لوسیون ضد خارش بدون عطر است.

مرکز تصویربرداری پزشکی بهار ، پس از اخذ مجوزهای لازم در بهمن ماه ۱۳۸۹، به همت گروهی از متخصصین و کارشناسان تصویربرداری پزشکی ، به عنوان سومین مرکز تصویربرداری پزشکی کرج ، آغاز به کار کرد و هم اکنون بطور شبانه روزی ، در حال خدمت رسانی به همشهریان گرامی است.

گرچه آبله مرغان درمان خاصی نداشته و باید دوره بیماری طی شود اما تدابیری وجود دارد که می تواند تحمل دوره بیماری را بالا برده و سرعت بهبود را افزایش دهد.

سوپی که گشنیز و هویج دارد، در درمان آبله مرغان بسیار مفید است. این غذا سرشار از آنتی اکسیدان است که در فرایند درمان تأثیر بسیار مثبتی دارد.

پماد زینک اکسید یکی از پمادهای چند منظوره است و طیف وسیعی از کاربردها را آبله مرغان شامل می‌شود. عملکرد موثر آنزیم‌های بدن از جمله پوست وابسته به روی است. این عنصر به رشد و نگهداری سلول‌ها کمک می‌کند.

پماد برای آبله مرغان کودکان می‌تواند کالامین یا وازلین باشد.

همانطور که گفته شد به طور کلی دو نوع جای جوش می‌تواند پس از آبله مرغان ایجاد شود:

دکترتو یک وب‌سایت سلامت‌محور است که از سال ۱۳۹۵ فعالیت خود را در بازار سلامت الکترونیک ایران آغاز کرده‌است. ما در کنار فعالیت به عنوان یک مرجع نوبت‌دهی پزشکان، سعی می‌کنیم با تولید مقاله‌های علمی و معتبر در حوزه پزشکی در مجله سلامت دکترتو، دانش عمومی جامعه را نسبت به مسائل سلامت افزایش دهیم.

همه افراد بدون توجه به سن و قدرت ایمنی به آن مبتلا می شوند. در طول دوره نهفتگی نمی توان کاری انجام داد و فقط باید منتظر اولین علائم باقی ماند.

آبله مرغان جنینی می‌تواند به مغز جنین آسیب زده و منجر به آنسفالیت، میکروسفالی، هیدروسفالی، کم توانی ذهنی، آسیب به چشم «از بین رفتن آتروفی بینایی، آب مروارید و...» شود. همچنین ممکن است جنین به سایر اختلالت عصبی مانند آسیب‌ به طناب نخاعیه و نقص‌های حرکتی و حسی دچار شود.